Çokrağan

                                     
                                            Çokrağan Mağarası Ortak Faaliyet Anısı

    Türü: Yatay Mağara
    Rakım: ?
    Derinlik: -38 metre
    Uzunluk: 2050 metre
    Bölge: Ege
    İl: Uşak
    İlçe: Banaz
    Köy: Y. Karacahisar
    Mağarayla İlgili Bilgiler: http://www.tayproject.org/Magara.fm$Retrieve?MagaraNo=10497&html=cave_detail_t.html&layout=web
    Faaliyet Tarihi: 2-4 Aralık 2016
    Anıyı Yazan: Pınar Şahin

   Planlandığı üzere 2 Aralık Cuma akşam saat 19'da demir aldık jeolojinin önünden, 25 mağaracı ve 1 şirin şoför abimiz ile birlikte. Hemen 15 dakika sonra ilk molamızı verdiğimiz çağdaş markette içki reyonu önünden geçen ciğerci kedileri görmek mümkündü ama herkesin ev sahibi kulübe saygısı olduğundan mızmızlanmadan çikolata gofret ve bilimum alkolsüz her bir şeyle otobüsümüze döndük ve sadece bir kez daha vereceğimiz molayla bitireceğimiz yolculuğumuza başladık.

Tabii ki ankara havaları ile başlayıp, twerk,mezdeke ve benzeri müziklerden sonra roman havasıyla bitirdiğimiz bir yolculuk oldu. Kısacası her tür havayı  çalıp her tür havaya girdik. Tolu'nun  mezdekemsi hareketlerini görmek tuhaf bir şekilde hepimizi gülümsetti. Şoförümüz şirin abi sucuksuz olmaz dedi ama biz molayı birkaç kişiyle sucuksuz geçirdik McDonald's sağolsun. Tekrar teker döndüğünde Afyon'da saat 00.06 idi.
Bu kez biraz uykulu biraz yorgun ve çokça tok devam ettik yola. Hayalimiz gelecek gruplardan en uzaktaki olduğumuz için diğerlerinin gelmiş olduğu ve beklendiği üzere bize ev sahipliği yapacağı ve ateşi çoktan yakmış olmalarıydı. Bu hayalimizi iki saat sonra son bulacaktı. Saat 01.57'yi gösterdiğinde kamp alanına vardığımızda sevineceğimiz tek şey istediğimiz yere çadır kurabilecek olmamızdı. Çünkü çokraganlı inler ve de uşaklı cinler iki kale maç yapıyordu. Düşünmeden yükleri indirmeye başladık. Ve şu an hasta olmamamı sağlayan o sıcacık montu vererek hayatımı kurtaran Sayın Baho başkana teşekkürü borç bilirim.
Nitekim 02.01 de tepemizden kar inmeye başlamıştı.Gecenin müthiş siyahlığını bozmaya kar, müthiş sessizliğini bozmaya da biz yeminli gibiydik. Ortada kazikcilar dolasiyordu tellal gibi.Herkes yerini aldı. Sadi  ve Baran yine kampın en uzak yerlerinde inzivaya çekilmek için yerlerini almışlardı. Bizde yine sırtımız onlara yasladık. Bir yandan yemek çadırı telaşına bir yandan da ateş yakma çabasına girildi. Müthiş bir hızla yine köyümüzü kurduk. Bu kez yemek çadırı ile birlikte 10 çadırlı bir köy olduk.Kimi uyumayı kimi ateş başını tercih etti. Sabah fermuarlarımızı açtığımızda bembeyaz bir manzara karşıladı bizi. Telaşlar 8:30 gibi başladı.Bir yandan kahvaltı bir yandan ilk ekip hazırlıkları. Hızlıca sandviçlerimizi hazırladık ve gidecek ekip öncelikli olmak üzere herkesin ilk enerjisini vermiş olduk. Ilk ekibin 09.50de hareketiyle herkeste tatlı bir sabırsızlık başladı. Bu arada hala ortak hiçbir şey yoktu görünürde. ilk grubu yollarken gördüğünüz birkaç farklı yüz dışında kendi içimizde yaptığımız kamp dışında bir şey yoktu ortada. Ilk ekip için 18.16 ya kadar hem ilk düşüncelerini almak hem de sağ salim dönduklerini görmek için sabırsızdık. O koca günü karanlıkta bir şeyler keşfederek geçirmişlerdi ve mutluydular. Bu arada köyde tuttukları 3 farklı evde olan kulüptaşlarımızla misafircilik oynamaya başladık. Bizim kadar iyi ev sahibi olmadıkları aşikârdı ve mutlu yuvamıza döndük hemen.21.00 ekibinde kayıtlı olmama rağmen sevgili ortak faaliyet dostlarımız sobalarının başından zor ayrıldıkları için 22.45 de mağaraya giriş yaptık. Ekibimiz harikaydı.  Çünkü liderimizin damarlarında HUMAK kanı vardı. Son gece ekibi kahvaltı zamanı geldiğinde Sado ve Ahmet'in kahvaltı pizzası,sandviçler, soslu sosis ve sıcak çay onları bekliyordu. Hep birlikte kahvaltı yapalım diye Ezanlar ve marşlara rağmen Egemen, Burak ve Murat Can'dan ses çıkmayınca biz de kahvaltımızı yaptık. Kampı 11.00 gibi toplamaya başladık.Biz hiç uyumadığımız için çadırımızı toplayıp 2-3 kişi komşu mağaracıların yanına indik ama hepsi hâlâ derin uykudaydı. Bir saat kadar sonra kampımız toplanıp Köy meydanına geldi ve ilk ortak şeyi sonunda gördük ORTAK veda. En samimi Arda ve Gamze'yle sarılmalarımızdan sonra herkesle vedalaşıp otobüsün yolunu tuttuk. Dönerken yine her zamanki gibi herkes yarı baygın açtığı her şeyi dönderme derdindeydi. Uyuyanlar, dedikodu yapanlar, kulak çınlatanlarla doluydu otobüs. Yola inmiş bir sisin içinde durup sigara içti müptezellerimiz. Söylentilere göre bir yerde yine mola vermişler, İskender molası, hiç haberim yok. Uyku tatlıydı. Havası soğuk,havamız sıcak dopdolu ve kendi içimizde sorunsuz harika bir kamptı. Emeği geçen herkese sonsuz teşekkür. (Sorunsuz derken bir tek Şükrü'müz hasta oldu ama yılmadı makarna yapmaya çalıştı. Ha bi de ilk hazır çorbasız kampımızdı ama kesinlikle son değil) :)))