SARIKAYA

                       
                         Sarıkaya Düdeni Faaliyet Anısı

    Türü: Yatay Mağara
    Rakım: 620 metre
    Derinlik: -151 metre
    Uzunluk: 717 metre
    Bölge: Karadeniz
    İl: Düzce
    İlçe: Yığılca
    Köy: Sarıkaya
    Mağarayla İlgili Bilgiler: http://tayproject.org/Magara.fm$Retrieve?html=cave_detail_t.html&layout=web&MagaraNo=11826
    Faaliyet Tarihi: 25-27 Kasım 2016
    Anıyı Yazan: Deniz Arda Tanrıverdi

           Faaliyete giderken otobüste çok eğlendik. Özellikle şoförün, Egemen’in “Abi düştük abi! Abi dur!” yakarışları eşliğinde imkansız dönüşleri müthiş bir soğuk kanlılıkla yapmasını izlemek bayağı eğlenceliydi. Saat 3 gibi köye vardık. Otobüs, kamp alanına giden yola sığmadığı için kamp malzemelerini alıp biraz yürüdük. Çadırlar kurulduktan sonra çoğu kişi uyudu. Ben ilk girecek ekipte olduğum için uyumadım. Melike, Tolunay, Soner ve bir iki kişi ile beraber yemek çadırını kurup yerleştirdik. Saat 5’e doğru mağaraya inen yolda yürürken Nartjan’ı gördük. Bize mağaranın çöktüğünü, geri dönmemiz gerektiğini söyledi. Güzelce kandırıldıktan sonra ilk ekiple tulumları giyip tam 5:12’de mağaraya girdik (Şükrü, Selin, Temuçin, Pelin, Ahmet).

Mağarada akan su bayağı sesliydi, bu yüzden herkes biraz sesini yükselterek konuşuyordu. Geniş bir alanda biraz yürüdükten sonra dik bir yere geldik. Kenarda merdiven kuruluydu. Şükrü merdivenden nasıl inileceğini göstermek için önden gitti. Ondan sonra ben ve ekibin kalanı merdivenin altındaki kayaya inip yola devam ettik. Mağara daha önce girdiğim tüm mağaralardan genişti. Ekipteki herkes bu mağaraya ilk kez girdiğinden etrafa dikkatle bakarak ilerledik. Merdivenden indikten biraz sonra uzaktaki tavanda birsürü yarasa gördük. Şükrü artçı olmamı istedi. Bir süre sonra gittiğimiz tarafta tıkandık. Selin dik bir yerden inmeye çalıştı ama çok dik ve yerden yüksek olduğundan vazgeçip geri döndü. Şükrü ve Temuçin inmek için başka bir yer buldular. Hep birlikte oradan geçtikten sonra Şükrü ve Selin öncü olmamı istediler. Bir süre suyu takip eden yoldan gittikten sonra çıkmaza girdik. Yol ararken duvarda, taşların arasında bir geçit gördük ve oradan geçerek devam ettik. Alçak tavanlı, sonu görünmeyen bir yere geldik. Şükrü gidip bakmamı söyledi. Daha ileri gittiğini görünce hep beraber yürümeye başladık. Derin bir su birikintisinin önüne geldik. Kızların çizmeleri kısa olduğundan ayakları ıslandı. Su birikintisinden sonra mağaranın sonuna geldik. Oturup iki dakika “Mutlak karanlık” yaptıktan sonra, bir şeyler atıştırıp geri dönmek için kalktık. Dönüşte yine, Selin’le yolu karıştırıncaya kadar, öncülük yaptım. Daha sonra Selin, Pelin’e öncü olmasını söyledi. Pelin bizi merdivene kadar götürdükten sonra yukarı çıktık ve mağaranın çıkışına yürümeye başladık. 8:14’de mağaradan çıktık.

Kamp alanına döndüğümüzde sıcak çorba vardı. Bizden sonraki ekip hazırlanıp mağaraya girdi. Ben uyumaya gittim.

Uyandığımda herkes yemek yiyordu. Ben de yemeğimi alıp yedikten sonra “İçki serbest” duyurusu yapıldı. Herkes içkisini alıp ateş başına geldi ve şarkı söylemeye başladık. Biz şarkı söylerken köyden birkaç kişi geldi. Etkinlik sorumluları ilgilendikten sonra eğlenmeye devam ettik. Millet yavaş yavaş çadırlara çekilmeye başladı. Egemen bize çadırından aldığı jelibonlardan ikram etti. Ateşe geri dönüp oturduk ve muhabbet etmeye başladık. Tolunay otururken bir anda yıkılıp kafasını taşa vurdu, biz onunla ilgilenirken Ahmet’in, çadırda Göktuğ’un kafasına kustuğu haberi geldi. İkisi de kalkıp ateşin başına geldiler. Onlarla da biraz muhabbet ettikten sonra yattık.

Sabah uyandık, kahvaltı yaptık. Damla ve Buse tencereyi yıkamaya gittiler, Gürhan’la ben de çadırı topladık. Mıntıka temizliği yapıldıktan sonra herkes eşyalarını toplayıp alanın bir yerinde topladı. Kulüp malzemeleri toplanırken Nartjan herkese sosis yapıp yedirdi. Daha sonra herkes taşıyabildiği kadar eşyayla otobüse gitmeye başladı. Dönüş yolu biraz sıkıntılı geçti. Koca otobüs yola sığmadı ama yetenekli şoförümüz Mustafa abi sayesinde sağ sağlim kampüse döndük. 

Bu eğlenceli faaliyet için faaliyet sorumluları Melike ve Tolunay’a, öncülerim Selin ve Şükrü’ye, diğer ekip arkadaşlarım Ahmet, Pelin ve Temuçin’e, çadır arkadaşlarım Damla, Buse ve Gürhan’a, katılan tüm arkadaşlarıma ve şoförümüz Mustafa abiye teşekkür ederim.